گُل ِ من

 tak  setareh      روزگاری مردم دنیا
دلشان درد نداشت. هر کسی غصه اینکه چه می کرد نداشت. چشم سادگی از لطف زمین
می
جوشید. خودما نیم زمین این همه نا مرد نداشت